ÖZDEMİR İNCE'YE "HOP" DİYEN AHMET HAKAN'A OKURLARI NASIL LAF ÇAKTI?
Özdemir İnce'nin "Kur'an insan kelamıdır, bu bilimsel olarak kanıtlanmıştır" yazısına itiraz eden Ahmet Hakan'a okurları ne dedi?
İmam-hatipliliğim mi tuttu
ÖZDEMİR İnce’nin “Kuran insan kelamıdır, bu bilimsel olarak kanıtlanmıştır, müminler de buna inanmalıdır” tadındaki yazısına itiraz ettim diye...
Bazı okurlarım bana, “Senin yine imam-hatipliliğin tuttu galiba...” diye laf çakmışlar.
Doğrudur...
Arada sırada da olsa benim imam-hatipliliğim tutar.
Ama Özdemir İnce’ye itiraz ederken imam-hatipliliğim tutmadı, sadece “mantıksızlığa isyan” damarım kabardı, o kadar.
***
Bir yazar...
Tabii ki Kuran’ın kul kelamı olduğunu öne sürebilir.
Tabii ki kutsala inanmamasının nedenlerini anlatabilir.
Tabii ki bütün söylediklerinin “bilimsel olarak kanıtlanmış gerçekler” olduğunu iddia edebilir.
Ama eğer bir yazar...
“Ey müminler! İnandığınız kitap Allah kelamı değil, kul kelamıdır. Bu bilimsel bir gerçektir... Bundan böyle buna inanın... Korkmayın... Buna inanarak da mümin olmaya devam ederseniz” diye yazarsa...
İşte bu olmaz.
Sakın “olmaz” derken...
“Bunlar hassas konular... O nedenle olmaz” diyerek bir “hassasiyet faşizmi” yaptığım sanılmasın.
Ben “olmaz” derken...
“Tutarlı” olmaz, “mantıklı” olmaz, “teolojik çerçeve ile bağdaşır” olmaz demek istiyorum.
***
Şöyle düşünelim:
Memleketimizin gazetelerinden birinde bir köşe yazarı, “İşçinin hakkını yiyerek de sosyalist olunur” diye yazsa ne olur?
Ne olacak?
Herkes kahkahalarla güler, dalga geçer...
“Saraka”, “mavra”, “geyik” alır başını gider.
En azından...
“Bu ne cehalet yahu” falan denir.
Ama gelin görün ki...
Amatör bir ilahiyat heveslisi çıkıp da “Kuran’ın Allah kelamı olduğuna inanmadan da mümin olmaya devam edilebilir” derse...
Hiçbir şey olmaz.
Biri de çıkıp “Yahu bu söylediğin teolojik olarak mümkün değil” demez.
“Akidenin en temel koşullarını bilen biri böyle şey söyleyemez” diye bir tavır koymaz.
Çünkü...
Bizim memlekette aydınlarımız, İslam’ı bir “bilgi objesi” olarak bile bilmek istemiyorlar.
Ne bilmek istememesi? Hatta bu konudaki cehaletlerini bir övünç nedeni olarak görüyorlar.
Böylece ne oluyor?
Ne olacak?
Bu alan, her türlü sallamaya açık bir alan haline geliyor.
Benim Özdemir İnce’ye “hop” dememin temel nedeni budur.
Ahmet HAKAN / HÜRRİYET
ÖZDEMİR İnce’nin “Kuran insan kelamıdır, bu bilimsel olarak kanıtlanmıştır, müminler de buna inanmalıdır” tadındaki yazısına itiraz ettim diye...
Bazı okurlarım bana, “Senin yine imam-hatipliliğin tuttu galiba...” diye laf çakmışlar.
Doğrudur...
Arada sırada da olsa benim imam-hatipliliğim tutar.
Ama Özdemir İnce’ye itiraz ederken imam-hatipliliğim tutmadı, sadece “mantıksızlığa isyan” damarım kabardı, o kadar.
***
Bir yazar...
Tabii ki Kuran’ın kul kelamı olduğunu öne sürebilir.
Tabii ki kutsala inanmamasının nedenlerini anlatabilir.
Tabii ki bütün söylediklerinin “bilimsel olarak kanıtlanmış gerçekler” olduğunu iddia edebilir.
Ama eğer bir yazar...
“Ey müminler! İnandığınız kitap Allah kelamı değil, kul kelamıdır. Bu bilimsel bir gerçektir... Bundan böyle buna inanın... Korkmayın... Buna inanarak da mümin olmaya devam ederseniz” diye yazarsa...
İşte bu olmaz.
Sakın “olmaz” derken...
“Bunlar hassas konular... O nedenle olmaz” diyerek bir “hassasiyet faşizmi” yaptığım sanılmasın.
Ben “olmaz” derken...
“Tutarlı” olmaz, “mantıklı” olmaz, “teolojik çerçeve ile bağdaşır” olmaz demek istiyorum.
***
Şöyle düşünelim:
Memleketimizin gazetelerinden birinde bir köşe yazarı, “İşçinin hakkını yiyerek de sosyalist olunur” diye yazsa ne olur?
Ne olacak?
Herkes kahkahalarla güler, dalga geçer...
“Saraka”, “mavra”, “geyik” alır başını gider.
En azından...
“Bu ne cehalet yahu” falan denir.
Ama gelin görün ki...
Amatör bir ilahiyat heveslisi çıkıp da “Kuran’ın Allah kelamı olduğuna inanmadan da mümin olmaya devam edilebilir” derse...
Hiçbir şey olmaz.
Biri de çıkıp “Yahu bu söylediğin teolojik olarak mümkün değil” demez.
“Akidenin en temel koşullarını bilen biri böyle şey söyleyemez” diye bir tavır koymaz.
Çünkü...
Bizim memlekette aydınlarımız, İslam’ı bir “bilgi objesi” olarak bile bilmek istemiyorlar.
Ne bilmek istememesi? Hatta bu konudaki cehaletlerini bir övünç nedeni olarak görüyorlar.
Böylece ne oluyor?
Ne olacak?
Bu alan, her türlü sallamaya açık bir alan haline geliyor.
Benim Özdemir İnce’ye “hop” dememin temel nedeni budur.
Ahmet HAKAN / HÜRRİYET