Mustafa Balbay 'günlük'leri anlattı!

Cumhuriyet gazetesi yazarı ve CHP İzmir Milletvekili Mustafa Balbay 4 yıl 9 ay süren tutukluluğunun ardından geçen hafta Meclis'te yemin ederek aktif siyasete adım attı.

Hürriyet gazetesinden Cansu Çamlıbel, "genç bir meslektaşı olarak yaşadığı süreçteki haksızlıklar bir tarafa konulduğunda, yargılanmasına neden olan yıllardaki gazetecilik tarzıyla ilgili samimi bir muhasebe içinde olup olmadığını anlamaya çalıştım" dediği röportajda ilginç sorularına çarpıcı yanıtlar aldı.

İşte Hürriyet'te yayınlanan o röportajdan dikkat çeken bölümler:

Mustafa Balbay’ın 1 Temmuz 2008’de gazetesinden bilgisayarını alıp götürmüşsünüz. CMK 134. madde diyor ki; bir kişinin bilgisayarına el koyduğunuzda onun imajını çıkarırsınız ve cihazı kendisine verirsiniz. 1 Temmuz’da bilgisayarıma el konduktan sonra 5 Temmuz’da sorgulanmışım. Ben de o kadar kendimden eminim ki bazı belgelere bakmadım bile. Gazeteciyim, bende belge olur. Ankara gazeteciliğinde bir söz vardır; selam verdim almadı belge değildir diye. Daha sonra baktım ki benim bilgisayarların imajı 7 Temmuz’da alınmış.

Artık o delilin sakatlandığını düşünüyorum. Ben polisi de zan altında bırakmak istemiyorum ama bu delil sakatlanmıştır diyorum.

Bunların hepsi yığma. 1998 ile 2006 arasındaki 8 yıllık notlar diye üst üste koydukları notlar 3.5 dakikada yazılmış görünüyor. Ayıklanmış, yan yana getirilmiş. O dönemde ben herkesle görüştüm, bütün siyasi parti liderleriyle görüştüm, pek çok kesimden insanla görüştüm. Ama ben 8 yılda sadece askerlerle ve cumhurbaşkanı ile görüşmüşüm gibi görünüyor.

Bir defa bunların tümü sıkıştırılmış notlar. Aradan kimi bölümler çıkarılmış, kimi bölümler eklenmiş. Ben mahkemede 6-7 tane öyle bölüm saptayabildim. Dava klasöründe ayrı, esas hakkında mütalaada ayrı, iddianamede ayrı cümleler olduğunu mahkemeye anlattım. Kaldı ki, diyelim ki en ileri şekliyle söyleyelim, onlarda samimiydim. Ben şunu mu yapın diyorum? Bunun karşılığı 16 yıl mıdır? Darbeci olmak demek midir? Çok farklı sıkletlerden bahsediyoruz. Çok çatallansın istemiyorum ama ben Zaman gazetesinin Ankara Temsilcisi Mustafa Ünal’a hep ‘Merhaba adaş’ derdim. Çok farklı düşünürdük, kimi yerlerde karşı karşıya geldik. Ama sohbetlerimizin sadece o muhabbet bölümleri dinlense üzerine ne yorumlar yapılabilir.

Genelkurmay Başkanı, Başbakan’a gitti ve ‘Rahatsızlık var’ dedi. Bunu haber yapmışım. Genelkurmay Başkanı da daha sonra basın toplantısı düzenlemiş ‘Evet var’ demiş. Mahkemeye gelmiş yine aynen ‘Balbay iyi bir gazetecidir, hâlâ da öyle düşünüyorum’ demiş. ‘O dönem her şey yolundaydı Balbay’ın haberleriyle ortalık bozuldu’ diyenlere sormak isterim; bugün ‘2004 çok gerilimliydi, o dönemde neler oldu bilmezsiniz’ diyen ben miyim? Hükümet üyeleri. Artık bugün konuşulan o gerilimleri ben o gün yazandım. Ben o dönemin gazeteciliğini yaptım.

Hayır. Hükümet tarafından gelen haberlere de açık oldum. Eğer taraf tutmaksa, hükümetin bizi görüşmelere almaması, hiç uçağa almaması da taraf tutmak değil mi? Başbakan’dan uçağına bir davet geldi de gitmedik mi?

Öylesine ağır bir saldırıyla karşı karşıya kaldım ki bu tür şeyler olsa bile karşılığı bu değildi. Önemli olan artık bu ağır saldırıdır. Bu öyle bir orantısız saldırı ki çekiçle sinek ezmek gibi. Gazeteciliği öyle mi, böyle mi yapsaydın boyutu bu saldırının yanında sadece mesleki olarak tartışılabilecek bir şey.

Habercilik anlamında yine bu haberlerin üzerine giderdim. Ben Uğur Mumcu, Ahmet Taner Kışlalı ekolünden, onların öğrencisi olarak geliyorum. Hatırlayın Güldal Mumcu ‘O halde yaşasaydı Uğur Mumcu da Ergenekoncu olurdu, onu da tutuklarlardı’ demişti.