AKP iktidarına kadar gazeteciler siyasi partilerin gözbebeğiydi. Çünkü her siyasetçi, hele muhalefetteyse, topluma ulaşmanın en önemli yolunun gazetecilerden geçtiğini çok iyi bilir, toplantılarda, gittikleri her yerde onları el üstünde tutardı.
Gazetecinin bir siyasi parti liderinin katıldığı herhangi bir etkinliği (çok özel değilse) izlemek için kimseden izin almasına falan da gerek yoktu.
AKP’den sonra, her şey gibi bu da değişti.
Öncelikle liderlerin toplantılarını izlemek için birçok parti “akreditasyon” zorunluluğu getirdi.
Eğer önceden “akredite” olmadıysak, liderlerin halka açık toplantılarına bile alınmaz olduk.
Kalabalık arasına giren liderin söylediklerini duymak ve görüntüsünü almak için çırpınırken, korumalar tarafından itilip kakılmaya başlandık.
Hele bir de “gerçek bir gazeteci sorusu” sormaya kalkıştıysak, terslenir, azarlanır olduk.
*
Ne yazık ki sadece AKP’yle sınırlı kalmadı bu anlattıklarım.
Deniz Baykal döneminde CHP’ye de sıçradı. Her etkinlik gazeteciler için işkenceye dönüştü. Kadın meslektaşlarımız o itiş kakış arasında defalarca ezilme tehlikesi atlattı.
O günden bu yana CHP liderlerinin korumaları da bizzat genel merkez tarafından davet edilen gazetecileri bile itip kakmaya devam ediyor!
*
Görünen o ki; bu çirkin davranış biçimi şimdi de İYİ Parti’ye bulaşmışa benziyor.
Çorum’da partilileriyle buluşan İYİ Parti Genel Başkanı Müsavat Dervişoğlu’nun gorilleri, pardon korumaları; basın mensuplarını darp etti.
Koruma terörü bununla da kalmadı; hakaretler, küfürler havada uçuştu.
Neymiş; parti yetkililerinin fotoğraf çekmek için tanıdığı süre dolmuş…
Bütün olay bu!
Dervişoğlu’nun korumaları, Çorum Haber Gazetesi muhabiri Volkan Sınayuç’a tekme tokat girişmiş. Buna tepki gösteren diğer gazetecileri de analarından doğduklarına pişman etmiş.
İHA muhabiri Halil Can Özeker, Leblebi TV Genel Yayın Yönetmeni Erkan Karaca ve Çorum Net TV imtiyaz sahibi Engin Erenler, yakın korumaların küfür, hakaret ve fiziki saldırılarına maruz kalmış...
*
Derviş Bey…
Temsil ettikleri kurumların yayın politikaları sizinle uyuşmayabilir. Ama bu, gorillerinize gazeteci dövme hakkı vermez!
Bir an önce bu densiz heriflere haddini bildirin ve şiddete uğrayan meslektaşlarımızı ziyaret ederek gönüllerini alın!
Bu kesinlikle bir rica değil, Türkiye’yi yönetmeye soyunan bir siyasetçiden beklentimdir!
*
Bu ülkenin bütün gazetecileri; hangi gazetede ya da televizyonda çalışırsa çalışsın, kalemiyle ya da kamerasıyla hayatını kazanan kardeşlerim:
Çalışma koşullarınız iyileştirilinceye, gözü dönmüş korumalara karşı gerekli önlemler alınıncaya kadar hepinizi kalem ve kamera bırakmaya davet ediyorum.
Görev başındaki doktora saldırmak, taksi şoförünü gasp etmek ne kadar suçsa, gazeteci dövmek, anasına bacısına küfretmek de o kadar suçtur ve hatta terördür.
Bu teröre hedef olduğunuzda sorumlular hakkında suç duyurusunda bulunmakta bir an bile tereddüt etmeyin.
Koruma terörünü önlemeyi taahhüt etmeyen hiçbir partinin organizasyonuna da bir daha gitmeyin.
Unutmayın siz onlara değil, onlar size muhtaç…
Siz olmasanız, onların haberlerini yapmaz, demeçlerini halka ulaştırmazsanız, istedikleri kadar çalışsınlar yaptıkları hiçbir şeyin bir anlamı olmaz.
*
Başta Türkiye Gazeteciler Cemiyeti, Türkiye Gazeteciler Sendikası, Türkiye Gazeteciler Federasyonu ve Basın Konseyi olmak üzere bütün gazeteci örgütlerini de şiddet gören gazetecilerle birlikte yasal süreci başlatmaya ve siyasi parti liderlerini tek tek ziyaret ederek “uyarmaya”, önlem alınmaması durumunda hiçbir toplantıyı izlemeyeceklerini anlatmaya davet ediyorum.
Aksi halde bu terör çok da uzak olmayan bir zamanda bir meslektaşımızın ciddi fiziki zarar görmesine kadar varacağa benziyor.
*
Bu şiddeti ciddiye almayan ve önlenmesi için gerekli girişimlerde bulunmayı düşünmeyen meslek örgütü yöneticileri…
İşte; o gün dolaylı olarak da olsa, sizin de elinize meslektaş kanı bulaşmış olacak.
Benden söylemesi!