İsmail Güneş, helikopterdeki altı kişinin en talihsizi olduğunu biliyor muydu acaba, kazadan sağ kurtulup, 112 ile telefonda konuşurken.. Korkunç kazayı, basit denebilecek bir ayak kırığı ile atlatıp, telefonla da "Acil Yardım"a ulaşınca "Ne kadar talihliyim" diye düşündü mü acaba?..
Biliyor muydu ki, anında ölenler, aslında en talihli olanlarıydı.
Yaşayan İsmail'i ölümlerin en kötüsü, dostları ve ailesini de bin defa öldüren korkunç ve çirkin saatler bekliyordu.. Acı dolu, utanç dolu saatler..
Televizyonları yüzüm kızararak, kahrolarak izledim.. İnsanlığımdan ve mesleğimden nefret ederek izledim..
Yani üç kuruşluk reyting uğruna, insan, adına insan denen mahluk, yaratık, bu kadar acımasız, bu kadar insafsız, bu kadar ruhsuz, bu kadar utanmaz olabilir mi?.