''KOYNUMDAKİ YILAN'' BU KİTAP MÜGE ANLI'YI ÇİLEDEN ÇIKARTACAK! (MEDYARADAR- ÖZEL)
Magazin dünyasının ünlü ismi Burhan Akdağ, Müge Anlı ile yaşadığı sorunları kitaba döktü..
İkisi de ünlü ikisi de gazeteci.. Magazin aleminin iki ünlü ismi Burhan Akdağ ile Müge Anlı’nın evlilikleri ve boşanma süreci kitap oldu..
Burhan Akdağ, Müge Anlı ile boşanma sürecinde yaşadıklarını "Koynumdaki Yılan" ismini verdiği kitapta anlattı..
Akdağ kitabını şöyle anlatıyor :
"Tutkulu bir aşkla başlayan evlilik bir çocukla taçlanmışken, birden mutlu son yok oluyor.. Bahara yakın günlerde tam kocakarı soğukları zamanı yerle bir oluyor hayat. Acılı bir serüven başlıyor.. Mahkeme koridorları, karakollar, kelepçele hatta ertelenen hapis cezaları.. Ardı ardına gelen suçlamalar ve gözyaşı..
Acılı bir babanın kızını görmek isteyen bir babanın kimi zaman öfkeli kimi zaman hüzünlü direnişidir "Koynumdaki Yılan"
Burhan Akdağ, kitabıyla ilgili Facebook’a ise şöyle yazdı :
"Kendi aldığım eve girdiğim söylenerek “Hırsız!” dendi. Uygulamadığım bir şiddet için şikayet edildim, karakollarda terörist veya katil muamelesi yapılıp kelepçe takıldı. Boşanmıyorum diye durmadı bana “Çeteci!” dedi.
İçip içip huzursuzluk çıkarıp Müge Anlı’yı taciz e...ttiğim söylendi. Mal mülk davası güdüyor, hakkı olanı istemiyor dendi, kendi aldığım arabayı çaldığım gerekçesiyle dava açıldı. Kendi ellerimle büyüttüğüm minik Lidoş’um benden uzaklaştırıldı, onun psikolojisini bozduğum söylendi. Müge Anlı’nın avukatı Yaşar Ağsu babamı dövdü, bizim tahrik edip saldırdığımız söylendi.
Üç yıl içinde hakkımda yapılan şikayetler yüzünden adeta “Şikayet Manyağı oldum” Evimdeki bütün özel eşyalarım, mesleki CD ve kaset arşivim, özel dosyalarım taşındı, bana yine hırsız dendi. Kendisinin ismi adı aşk dedikodularında anıldı, benim çapkın ve sadakatsiz olduğum söylendi. Başladığım projeleri onun baskısı yüzünden rafa kaldırmak zorunda bırakıldım. Sürekli verilen dilekçelerle karakollara ifade vermekten uygulamaya çalıştığım projeler yok edildi.
Kızımı görmek için icra dairelerinin kapılarında saatlerce bekledim.. Hukuki olarak kızımı ayda iki kez Pazar günü sabahtan akşama kadar, yılda bir kez de on gün görebilme iznim olduğu halde ıvır zıvır gerekçelerle kızım benden uzaklaştırıldı. Kızımla yalnız ve rahat görüşebilmek için okul servislerinin yolunu gözler hale getirildim. Bu kitabı yazdım çünkü hayatım ertelendi. "
MEDYARADAR/ÖZEL
Burhan Akdağ, Müge Anlı ile boşanma sürecinde yaşadıklarını "Koynumdaki Yılan" ismini verdiği kitapta anlattı..
Akdağ kitabını şöyle anlatıyor :
"Tutkulu bir aşkla başlayan evlilik bir çocukla taçlanmışken, birden mutlu son yok oluyor.. Bahara yakın günlerde tam kocakarı soğukları zamanı yerle bir oluyor hayat. Acılı bir serüven başlıyor.. Mahkeme koridorları, karakollar, kelepçele hatta ertelenen hapis cezaları.. Ardı ardına gelen suçlamalar ve gözyaşı..
Acılı bir babanın kızını görmek isteyen bir babanın kimi zaman öfkeli kimi zaman hüzünlü direnişidir "Koynumdaki Yılan"
Burhan Akdağ, kitabıyla ilgili Facebook’a ise şöyle yazdı :
"Kendi aldığım eve girdiğim söylenerek “Hırsız!” dendi. Uygulamadığım bir şiddet için şikayet edildim, karakollarda terörist veya katil muamelesi yapılıp kelepçe takıldı. Boşanmıyorum diye durmadı bana “Çeteci!” dedi.
İçip içip huzursuzluk çıkarıp Müge Anlı’yı taciz e...ttiğim söylendi. Mal mülk davası güdüyor, hakkı olanı istemiyor dendi, kendi aldığım arabayı çaldığım gerekçesiyle dava açıldı. Kendi ellerimle büyüttüğüm minik Lidoş’um benden uzaklaştırıldı, onun psikolojisini bozduğum söylendi. Müge Anlı’nın avukatı Yaşar Ağsu babamı dövdü, bizim tahrik edip saldırdığımız söylendi.
Üç yıl içinde hakkımda yapılan şikayetler yüzünden adeta “Şikayet Manyağı oldum” Evimdeki bütün özel eşyalarım, mesleki CD ve kaset arşivim, özel dosyalarım taşındı, bana yine hırsız dendi. Kendisinin ismi adı aşk dedikodularında anıldı, benim çapkın ve sadakatsiz olduğum söylendi. Başladığım projeleri onun baskısı yüzünden rafa kaldırmak zorunda bırakıldım. Sürekli verilen dilekçelerle karakollara ifade vermekten uygulamaya çalıştığım projeler yok edildi.
Kızımı görmek için icra dairelerinin kapılarında saatlerce bekledim.. Hukuki olarak kızımı ayda iki kez Pazar günü sabahtan akşama kadar, yılda bir kez de on gün görebilme iznim olduğu halde ıvır zıvır gerekçelerle kızım benden uzaklaştırıldı. Kızımla yalnız ve rahat görüşebilmek için okul servislerinin yolunu gözler hale getirildim. Bu kitabı yazdım çünkü hayatım ertelendi. "
MEDYARADAR/ÖZEL