Bundan 110 yıl önce dünyaya geldi.
Ermeni asıllı…
Ülkenin en kalburüstü okullarından biri olan Notre Dome de Sion’u bitirdi.
Bir çok mesleği yapabilecek birikime sahipken terziliği tercih etti.
Tasarlayıp diktiği elbiseler kısa sürede sosyeteden büyük ilgi gördü.
Mutlu bir evlilik yaptı, bir de oğlu oldu.
Ancak… Eşinin ölümü nedeniyle yıllarca yalnız yaşadı. Hayatına hiç kimseyi sokmadı.
Dindar ve muhafazakar bir ‘Ermeni asıllı Türk vatandaşı’ olarak hayatını sürdürdü.
Babası vefat edince Karaköy’de bir çok binanın sahibi oldu.
Bu binalar kiralayanlar tarafından “genelev” olarak kullanılıyordu.
Kiracılarından biri kirasını ödeyemez hale gelince onun işletmesine ortak oldu.
Daha sonra benzer talep diğer genelev sahiplerinden de gelince; bazılarını devraldı, bazılarına da ortak oldu. Sonuçta işlettiği genelev sayısı 37’ye çıktı.
Genelevlerden kazandığı paraları gayrimenkule dönüştürerek ailesinden kalan bina sayısını defalarca katladı.
Gayrimenkullerinden edindiği kazançlar sayesinde Koçları, Sabancıları, Eczacıbaşıları, Şahenkleri, Doğanları geride bırakarak tam 6 kez İstanbul vergi rekortmeni oldu.
Bundan 23 yıl önce yani 17 Şubat 2001’de öldüğünde biricik oğlu Kerope Çilingir’e…
Antalya, Alanya, Balıkesir ve KKTC’de toplam 16 tane beş yıldızlı otel…
İstanbul’da tıkır tıkır işleyen iki fabrika…
Kınalıada ve Büyükada’da iki muhteşem köşk…
İstanbul’da 500 daire, 70 iş hanı…
Yalova’da yüzlerce daire ve arsa…
Muğla, Kocaeli, Erzurum ve Adana’da onlarca bina ve arsa…
Fransa’daki bir bankada 150 milyon Euro para…
Bugün her birinin plaka değeri 6,5-7 milyon lira olan 220 ticari taksi…
Ayrıca neredeyse Türkiye’de kurulu her bankada bugünün parasıyla yüzlerce milyon lira tutarında hesap bıraktı.
Yaptığı işi savunacak değilim; günahı boynuna…
Herhalde bu konuda hesabını Allah’a çoktan vermiş ya da veriyordur.
*
“Durup dururken nereden geldi aklına Matild Manukyan?” diye sorabilirsiniz…
Tiyatro sanatçısı Bahar Hacıbektaşoğlu, Manukyan’ın hayatını yazıp oyunlaştırdı.
On yıldır ülkenin her yerinde sergilenen oyunun başrolünde de kendisi oynuyor.
Manukyan’ın ölümüne bir kaç saat kala, kendisiyle, genelevlerinde çalışan kadınlarla, yaşadıklarıyla ve Allah’la hesaplaşmasını anlatan oyun, en küçük bir cinsellik içermiyor.
Ancak yine de ülkedeki her türlü düşmanlığın en acımasız yaratıcılarından biri olan Akit Gazetesi’nin gazabından kurtulamadı.
On yıldır sahnede olan oyunu izlemeye bile gerek görmeyen Akit muhabiri, “Kerhaneci Manukyan’ın Oyununa Tepki Yağıyor” diye haberleştirince Alanya’nın MHP’li Belediye Başkanı, yarın Alanya Kültür Merkezi’nde sahne alması beklenen oyunu engelledi.
Salonun tahsisi ile ilgili sözleşmeyi tek yanlı feshetti.
*
Çok merak ediyorum acaba Akit’in sahipleri, Matild Manukyan’ın sadece bir yılda devlete verdiği vergiyi tüm hayatları boyunca verebildi mi?
Eminim ki o vergilerle imamlara da maaş ödendi, müezzinlere de…
Cami de yapıldı, Kur’an Kursu da açıldı…
Peki; Manukyan’ın ölümünden 23 yıl sonra onu hedefe koyan Akit Gazetesi ne yapmak istiyor?
Bu sorunun yanıtı oldukça net:
Din eksenli tartışmalarla gerçek gündem olan yoksulluğu, emeklilerin sefaletini, yüksek enflasyonu yani gerçek gündemi karartmaya çalışıyor.
*
Devlete karşı tüm ödevlerini eksiksiz yapan bir insanı, savunma yapamayacağı açıkken, böylesine linç etmek ancak Akit’e yaraşırdı…
Ne yazık ki bunu da yaptılar!