HAYIRDIR İNŞALLAH!..TUNA KİREMİTÇİ,ÖDÜLLÜ YAZAR AHMET HAKAN'A ÖVGÜLER DİZDİ!..
Eşi İclal Aydın ve kendisiyle sürekli polemiğe giren Hürriyet yazarı Ahmet Hakan'ın Türkiye Gazeteciler Cemiyeti'nin "en iyi köşe yazarı" ödülünü alması üzerine duygulanan Vatan yazarı Tuna Kiremitçi hüngür hüngür ağlamış!..
Örnek insan Ahmet Hakan
Değerli köşe yazarı Ahmet Hakan, Türkiye Gazeteciler Cemiyeti tarafından ödüllendirildi.
Bu haberi okuduğumda gözyaşlarıma hâkim olamadım.
"Hâkim olamamak" hafif kalır hatta... Oturdum, düpedüz ağladım.
En son Orhan Pamuk Nobel aldığında bu kadar duygulanmıştım.
O an sordum kendime: "Ahmet Hakan gibiler olmasaydı düşünce dünyamız kim bilir ne halde olurdu?" diye.
Zorluk çekerdik şüphesiz. Nitelikli tartışmanın nasıl yapılacağını, cesareti, tutarlılığı ve erdemi bize gösterecek bir rol modelimiz olmazdı.
Karanlıkta kalırdık o zaman.
Tıpkı gece yolunu bulmaya çalışan martılar gibi.
***
Ödül töreninde şöyle konuşmuş Ahmet Hakan: "Bana ´böyle yazmaya devam edersen, iki arada bir derede kalırsın, kimse sana yardım etmez´dediler. Bu ödül öyle olmadığını gösterdi"
Bu sözlere hak vermemek ne mümkün?
Tabii ki Ahmet Hakan "iki arada bir derede" kalmadı hiçbir zaman.
O aynı anda hem "arada" hem de "derede" olunabileceğini gösterdi bize.
"Arada" olmaktan çıkıp "derede" olmaya doğru, kıvrak çalımlarla giderken gösterdiği manevra kabiliyeti karşısında ister istemez heyecanlandık.
İki nokta arasında bu kadar mı ustalıkla trapez yapardı insan?
Ustalıkla ve yüzüne gözüne bulaştırmadan...
***
Bence de Ahmet Hakan, bu ödülü gerçekten hak etmiş bir yazar.
Alkışlıyorum kendisini, avuçlarım patlayasıya...
Asla düzeysizlik yapmayan, belden aşağı vurmayan ve kimsenin "truva atı" olmayan böyle bir yazar ödüllendirilmemiş olsaydı, Avrupa Birliği yolundaki Türkiye çok şey kaybederdi.
Sadece Türkiye değil, tüm dünya çekerdi bu hatanın acısını.
Bunun hesabını gelecek kuşaklara veremezdik.
Oysa şimdi mutlu ve gururluyuz... Ahmet Hakan´ın aldığı ödülün sevincini yaşıyoruz.
İçimden sokaklara çıkmak ve bağırmak geliyor. Ahmet Hakan gibi evrensel bir değerle aynı çağda yaşamaktan duyduğum mutluluğu herkes bilsin istiyorum...
İşte böyle coşuyor insan.
Çünkü bugün 1 Nisan...
Değerli köşe yazarı Ahmet Hakan, Türkiye Gazeteciler Cemiyeti tarafından ödüllendirildi.
Bu haberi okuduğumda gözyaşlarıma hâkim olamadım.
"Hâkim olamamak" hafif kalır hatta... Oturdum, düpedüz ağladım.
En son Orhan Pamuk Nobel aldığında bu kadar duygulanmıştım.
O an sordum kendime: "Ahmet Hakan gibiler olmasaydı düşünce dünyamız kim bilir ne halde olurdu?" diye.
Zorluk çekerdik şüphesiz. Nitelikli tartışmanın nasıl yapılacağını, cesareti, tutarlılığı ve erdemi bize gösterecek bir rol modelimiz olmazdı.
Karanlıkta kalırdık o zaman.
Tıpkı gece yolunu bulmaya çalışan martılar gibi.
***
Ödül töreninde şöyle konuşmuş Ahmet Hakan: "Bana ´böyle yazmaya devam edersen, iki arada bir derede kalırsın, kimse sana yardım etmez´dediler. Bu ödül öyle olmadığını gösterdi"
Bu sözlere hak vermemek ne mümkün?
Tabii ki Ahmet Hakan "iki arada bir derede" kalmadı hiçbir zaman.
O aynı anda hem "arada" hem de "derede" olunabileceğini gösterdi bize.
"Arada" olmaktan çıkıp "derede" olmaya doğru, kıvrak çalımlarla giderken gösterdiği manevra kabiliyeti karşısında ister istemez heyecanlandık.
İki nokta arasında bu kadar mı ustalıkla trapez yapardı insan?
Ustalıkla ve yüzüne gözüne bulaştırmadan...
***
Bence de Ahmet Hakan, bu ödülü gerçekten hak etmiş bir yazar.
Alkışlıyorum kendisini, avuçlarım patlayasıya...
Asla düzeysizlik yapmayan, belden aşağı vurmayan ve kimsenin "truva atı" olmayan böyle bir yazar ödüllendirilmemiş olsaydı, Avrupa Birliği yolundaki Türkiye çok şey kaybederdi.
Sadece Türkiye değil, tüm dünya çekerdi bu hatanın acısını.
Bunun hesabını gelecek kuşaklara veremezdik.
Oysa şimdi mutlu ve gururluyuz... Ahmet Hakan´ın aldığı ödülün sevincini yaşıyoruz.
İçimden sokaklara çıkmak ve bağırmak geliyor. Ahmet Hakan gibi evrensel bir değerle aynı çağda yaşamaktan duyduğum mutluluğu herkes bilsin istiyorum...
İşte böyle coşuyor insan.
Çünkü bugün 1 Nisan...