FETHULLAH GÜLEN'İN KONUŞMASINDAKİ ÇARPICI AYRINTI NE?

NE TUHAF bir ülkede yaşıyoruz. Ülkenin kudretli, neredeyse “tek adam“ statüsündeki liderinin en önemli siyasi rakibi, anamuhalefet değil daha düne kadar kader birliği yapmış olduğu güçlü bir cemaat.
Daha iki gün önce var gücüyle asıldığı referandumla yargıyı şekillendiren hükümet, şimdi var gücüyle o kendi inşa ettiği yapıyı dağıtmaya çabalıyor.
Cumhurbaşkanı ve Başbakan arasında, adı konmamış bir bilek güreşi var.
Bir de, her şeyi bilip hiçbir şeyi açıkça yazmayan ve nasılsa hâlâ önemli olduğuna inanan bir medya düzeni var.
Bütün bunlar arasında olan biteni anlamaya çalışan vatandaş kitlesi, haklı olarak siyasilerden gelen ağdalı demeçler, Mors alfabesiyle atılan manşetler ve şifreli köşe yazıları yerine, gözünü Twitter’a, İnternet’e, fısıltı gazetesine dikiyor... Bu yazının amacı, mevcut tuhaflıklar silsilesindeki olaylarından birini, Fethullah Gülen‘in Başbakan Tayyip Erdoğan’ın Türkçe Olimpiyatlarında yaptığı ‘geri dön’ davetine herkul.org sitesinden nazikçe reddedişini yorumlamak.

AYRILIK SÜRÜYOR
Öncelikle şunu aktarayım. Bu yazıyı araştırırken Gülen’in şifrelerini çözmek görüştüğüm cemaat üyelerinin hiçbirinden “Ayrı gayrı bitti artık, iktidarla ek sıkıştık” mesajını almadım. Tam tersine, cemaatte “Yaşasın fitne bitti!” naraları değil temkinli bir dil var. İlk günkü yorumların aksine, cemaat ve iktidar “anlaşmış“ değil. Özel yetkili mahkemeler, Ergenekon süreci, bürokratik atamalar ve en önemlisi Başkanlık sistemiyle ilgili “görüş ayrılıkları” devam ediyor.
Kuşkusuz Ak Parti hükümeti Gülen’in yurtdışında yaşamasının etrafındaki “efsaneyi” güçlendirdiğinin, hareketin uluslararası gücünü arttırdığının farkında.

‘GERİ DÖN’ EMRİVAKİ Mİ?
Ben Başbakan’ın stadyumda Gülen’e bu ölçüde tantanalı bir “Geri dön” daveti yapmayı önceden planladığına emin değilim. Erdoğan tribünlerin “gurbet” ve “sıla” sözlerine gösterdiği tezahürattan sonra “Bitsin bu hasret” dedi.
Cemaat açısından ise bu hoş bir jest olsa da, diğer yandan da bir “emrivaki,” hatta bazılarına göre Türkçe olimpiyatlarını gölgeleyen bir cins siyasi çalım. Erdoğan’ın konuşmasını Pennsylvania’da bizzat Fethullah Gülen‘in yanında dinleyen Bugün yazarı Adem Yavuz Arslan, o anı şöyle anlatıyor: “Kendisine yönelik davet bölümünde ise salonda sessizlik oldu. Herkes Hocaefendi’nin ne diyeceğini, ne tepki vereceğini merak ediyordu. Ama Hocaefendi sözlü bir tepki vermedi. Başbakanın konuşmasını öylece dinledi...” Yorum yok.

‘O KENDİNE YAKIŞANI YAPTI’
Fethullah Gülen’ın herkul.org sitesinde yayınlanan videolu cevabını bir kaç kez dinledim. Kuşkusuz satır aralarında önemli mesajlar var. Ama bana en çarpıcı gelen, konuşmalarında sık sık ağdalı bir dil kullanan Gülen’in Erdoğan’dan kısaca “o” diye söz etmesi. (Gül için ‘Cumhurbaşkanımız’ ifadesi var.) Gülen cemaatini yakın tanıyan Washington merkezli gazeteci İlhan Tanır, bloğunda benzer bir saptamada bulunmuş:
“Fethullah Hoca’nın, önceki devlet büyüklerinden Turgut Özal veya Bülent Ecevit’e karşı kullandığı ‘sıcak’ hitapların hiçbirini Erdoğan için kullanmaması dikkat çekti. Önce Erdoğan’dan “o” olarak bahseden Gülen, konuşma sonrasında da ‘Sayın Başbakan’ olarak hitap etti ve dönüş davetini Başbakan’ın “civanmertliğine” bağlamasına rağmen, 10 dakikayı bulan videonun genelinde Erdoğan’a karşı oldukça mesafeli bir çizgiyi korudu.”

DÜNYEVİ DEĞİLİM MESAJI
Gülen hareketi, her ne kadar Ak Parti’yi desteklemiş olsa da tarihsel olarak Erdoğan’ın içinden çıktığı Milli Görüş hareketine hep mesafeliydi. Şu anda ise, dünyanın her köşesinde faaliyet göstererek kendisine Türkiye’nin ötesinde ‘global‘ bir misyon yüklemiş durumda.
Gülen’in video mesajında hayatından verdiği örnekler ilginç. Hoca geçmişte kendisine dünyevi manada hem ailesinden hem de siyasetçilerden benzer teklifler geldiğini, ancak kendisinin her defasında “din” ve maneviyatı seçtiğini söylüyor.
Benim yorumum, bu noktada Fethullah Gülen, Erdoğan’ın “Gel burada saygın bir cemaat lideri ol” diye özetlenebilecek teklifini, bir anlamda Gülen hareketi ve kendi manevi şahsiyetinin ‘Erdoğan’ın yönettiği bir Türkiye’ye hapsedilmesi’ olarak yorumlamış olabilir.

‘GÜVENLİKLİ DEĞİL’

Gülen ayrıca videoda 1960, 1971, 1980 ve 28 Şubat’tan örnekler veriyor ve “Türkiye’deki olumlu şeylerde bir duraklama olacaksa şayet, ben bir müddet daha ömrüm vefa ederse burada kalmayı ülkeme, milletime, ülkemde olan o şeylere zarar vermemek için dönmeyeceğim” diyor. Ardından da Türkiye’nin hâlâ “emin, güvenlikli bir yer” olmadığını ekliyor. Bu Erdoğan gibi özgüveni yüksek, “çeteleri yendik, her şeye hakimiz” mesajı veren bir lideri rahatsız edebilir.
Özetle Gülen hareketi, hükümetin bürokrasi ve emniyette kendine yakın isimlere yönelik hamlelerinden, ÖYM’lerin kalkma ihtimalinden rahatsız. Harekete yakın Abant Platformu, bu yılki anayasa toplantısında başkanlık sistemine uzak durduğunu hissettirdi.
Hükümet ise sayıca daha büyük bir kitleyi temsil ettiğini, başka bir vesayet kabul etmeyeceğini, iktidarı paylaşmak niyetinde olmadığını her hareketinden belli ediyor.
Ben bütün bunları alt alta koyduğumda, ortada büyük bir kucaklaşma ve bayram havası görmüyorum...

ASLI AYDINTAŞBAŞ’IN DİĞER YAZILARINI OKUMAK İÇİN