Fehmi Koru pes etti! Aşağı tükürsem sakal yukarı tükürsem bıyık!
Hükümet ile cemaat arasındkai meydan muharebesi boyunca taraf olmaktan kaçınan ve durmadan uzlaşı çağrısı yapan Fehmi Koru sonunda pes etti...
AKP ile Cemaat arasındaki savaşta tarafsız kalmaya çalışan isimlerden Star gazetesi yazarı Fehmi Koru, sonunda pes etti. Taraflara uzlaşı çağrısı yapan ve çatışmayı aile içinde tutmaya çalışan yazılarıyla dikkat çeken Fehmi Koru düştüğü durumu kendi köşesinde paylaştı.
AŞAĞIYA TÜKÜRSEM SAKAL YUKARI TÜKÜRSEM BIYIK!
İki tarafın da medyada çok ağır ithamlarda bulunduğunu vurgulayan Koru "iki taraftan yakınım meslektaşların her satırından kılıç şakırtıları gelen yazılarını gıptayla okuyorum" dedi. Koru "Onlar da benim gibilerin garip hallerine kimbilir nasıl acıyorlardır..." diyerek tarafsızlığının sonuçlarını paylaşırken ‘aşağıya tükürsem sakal, yukarıya tükürsem bıyık’ diyerek kendi durumunu özetledi.
CEMAAT MEDYASINA ETİK SUÇLAMA
Koru'nun yazısında dikkat çeken bir diğer nokta ise cemaat medyasında yer alan AKP eleştirilerinin arka planı oldu. AKP cemaat savaşı başlamadan önce cemaat medyasındaki gazetecilerin hükümete çok yakın olduğunu, Başbakan'ın uçağının birer doğal üyesi olarak iktidar çevrelerinin mahrem alanlarında bulunduklarını hatırlatan Koru, şimdi ise bu yakınlıktan dolayı edindikleri bilgileri yazıp çizmeye başladıklarını söyledi. Koru "siyasiler ve meslektaşlarıyla samimi sohbetlerinde öğrendikleri bilgileri kullanabilme rahatlığına sahipler" dedi.
İşte Koru'nun yazısındaki ilgili bölüm:
Unutmayalım, ‘yeni muhalifler’ bugüne kadar Başbakan Tayyip Erdoğan’ın yurtiçi ve yurtdışı gezilerinde yanında götürdüğü gazeteci grubunun doğal üyeleriydi. Bunun kendilerine sağladığı imtiyazı doğrusu iyi kullanıyorlar. Aynı masada yemek yedikleri, yol boyu sohbet fırsatı buldukları siyasiler ve meslektaşlarıyla samimi sohbetlerinde öğrendikleri bilgileri kullanabilme rahatlığına sahipler çünkü...
Diğerlerinin, yani müzmin muhaliflerin, asla sahip olmadıkları bir üstünlük sağlıyor bu durum yeni muhalif kalemlere.
Keyifleri her hallerinden belli...
Evet onlarla kılıç tokuşturan, her dediklerine ve yazdıklarına aynı üslupla cevap yetiştiren başkalarını da unutuyor değilim; onların da benzer bir keyif hali yaşadıkları her hallerinden belli. Sonuçta ‘muhalife muhalefet’ de yine keyif kaynağıdır. Karşılıklı atışmalar, söz düelloları, rakibin bileğini masaya yapıştırma amaçlı pazu tokuşturmaları vücutta mutluluk salgılarını harekete geçirir.
Geçiriyor olmalı ki, şu sırada iki taraftan yakınım meslektaşların her satırından kılıç şakırtıları gelen yazılarını gıptayla okuyorum. Onlar da benim gibilerin garip hallerine kimbilir nasıl acıyorlardır...
Kimseyi kınadığım sanılmasın; ‘aşağıya tükürsem sakal, yukarıya tükürsem bıyık’ hali benimki... İki taraf da rencide olmasın gayreti yüzünden tükürsem tükürüğümün yüzüme gelme tehlikesi var.
AŞAĞIYA TÜKÜRSEM SAKAL YUKARI TÜKÜRSEM BIYIK!
İki tarafın da medyada çok ağır ithamlarda bulunduğunu vurgulayan Koru "iki taraftan yakınım meslektaşların her satırından kılıç şakırtıları gelen yazılarını gıptayla okuyorum" dedi. Koru "Onlar da benim gibilerin garip hallerine kimbilir nasıl acıyorlardır..." diyerek tarafsızlığının sonuçlarını paylaşırken ‘aşağıya tükürsem sakal, yukarıya tükürsem bıyık’ diyerek kendi durumunu özetledi.
CEMAAT MEDYASINA ETİK SUÇLAMA
Koru'nun yazısında dikkat çeken bir diğer nokta ise cemaat medyasında yer alan AKP eleştirilerinin arka planı oldu. AKP cemaat savaşı başlamadan önce cemaat medyasındaki gazetecilerin hükümete çok yakın olduğunu, Başbakan'ın uçağının birer doğal üyesi olarak iktidar çevrelerinin mahrem alanlarında bulunduklarını hatırlatan Koru, şimdi ise bu yakınlıktan dolayı edindikleri bilgileri yazıp çizmeye başladıklarını söyledi. Koru "siyasiler ve meslektaşlarıyla samimi sohbetlerinde öğrendikleri bilgileri kullanabilme rahatlığına sahipler" dedi.
İşte Koru'nun yazısındaki ilgili bölüm:
Unutmayalım, ‘yeni muhalifler’ bugüne kadar Başbakan Tayyip Erdoğan’ın yurtiçi ve yurtdışı gezilerinde yanında götürdüğü gazeteci grubunun doğal üyeleriydi. Bunun kendilerine sağladığı imtiyazı doğrusu iyi kullanıyorlar. Aynı masada yemek yedikleri, yol boyu sohbet fırsatı buldukları siyasiler ve meslektaşlarıyla samimi sohbetlerinde öğrendikleri bilgileri kullanabilme rahatlığına sahipler çünkü...
Diğerlerinin, yani müzmin muhaliflerin, asla sahip olmadıkları bir üstünlük sağlıyor bu durum yeni muhalif kalemlere.
Keyifleri her hallerinden belli...
Evet onlarla kılıç tokuşturan, her dediklerine ve yazdıklarına aynı üslupla cevap yetiştiren başkalarını da unutuyor değilim; onların da benzer bir keyif hali yaşadıkları her hallerinden belli. Sonuçta ‘muhalife muhalefet’ de yine keyif kaynağıdır. Karşılıklı atışmalar, söz düelloları, rakibin bileğini masaya yapıştırma amaçlı pazu tokuşturmaları vücutta mutluluk salgılarını harekete geçirir.
Geçiriyor olmalı ki, şu sırada iki taraftan yakınım meslektaşların her satırından kılıç şakırtıları gelen yazılarını gıptayla okuyorum. Onlar da benim gibilerin garip hallerine kimbilir nasıl acıyorlardır...
Kimseyi kınadığım sanılmasın; ‘aşağıya tükürsem sakal, yukarıya tükürsem bıyık’ hali benimki... İki taraf da rencide olmasın gayreti yüzünden tükürsem tükürüğümün yüzüme gelme tehlikesi var.