ERTUĞRUL ÖZKÖK: ARKADAŞININ CENAZESİNE GİTMEZSE YUH OLSUN ONA!
Hürriyet yazarı Ertuğrul Özkök'ten olay yaratacak bir yazı. İşte ayrıntılar...
12 Eylül Darbe Soruşturması kapsamında ifadeye çaırılacağı gün kanser tedavisi gördüğü hastanede hayatını kaybeden eski Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Nejat Tümer (87) dün İstanbul’da toprağa verildi.
Selimiye Camii’ndeki törene Genelkurmay Başkanı Işık Koşaner katılmazken, eski Genelkurmay Başkanları İsmail Hakkı Karadayı, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Yaşar Büyükanıt ve İlker Başbuğ ile Kara Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Erdal Ceylanoğlu, Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Eşref Uğur Yiğit, Hava Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Hasan Aksay törene katılmışlardı.
Hürriyet yazarı Ertuğrul Özkök, isim vermeden cenazeye katılmayan Genelkurmay Başkanı Işık Koşaner’e bugünkü yazısında ne mesaj vermeye çalıştı?
SAKIN O CENAZEYE GİTMEYİN
BAKIN köşe yazarı ne yazıyor:
“Tümer için düzenlenecek cenaze töreninde ortaya çıkacak görüntünün ‘Silahlı Kuvvetler 12 Eylül’e sahip çıkıyor’ fikrine yol açmamasını dileyelim.”
Biraz daha zorlasa, “Aman ha bu cenazeye katılmayın” diyecek.
Yani o cenazeye katılmak neredeyse “darbecilikle” eşanlamlı olacak.
Siyaset, hesaplaşma duygusu, rövanşı alma ihtirası artık bu kadar mı gözümüzü döndürdü?
İfadeye çağrıldığı gün ölen bir komutanın cenazesine katılacakları bile tehdit edecek bir noktaya mı geldik?
Geçenlerde bir yazar, onların davetlisi olarak gittiğim bir yemekteki kendi arkadaşlarından hesap soruyordu:
“O adamla aynı masada işiniz ne...”
Geldiğimiz nokta işte budur.
Evli evine, köylü köyüne, herkes kendi siperine...
Artık “cenaze komiserleri”, “yemek masası mühendisleri”, “cemaat muhafızları” hayatımızın normal aktörleri haline geldi.
İşaret parmakları gözümüzün içinde, öfkeyle hesap soruyorlar.
PKK imamları ayırdı; onlar da cenazeleri ve masaları ayırıyorlar.
İş artık, “Silah arkadaşının cenazesine katılma, seni de darbeci ilan ederim” noktasına geldi.
Ben de diyorum ki, eğer bir insan, bir başkasının tehdidine pabuç bırakıp, arkadaşının cenazesine gitmezse, yuh olsun ona.
Selimiye Camii’ndeki törene Genelkurmay Başkanı Işık Koşaner katılmazken, eski Genelkurmay Başkanları İsmail Hakkı Karadayı, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Yaşar Büyükanıt ve İlker Başbuğ ile Kara Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Erdal Ceylanoğlu, Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Eşref Uğur Yiğit, Hava Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Hasan Aksay törene katılmışlardı.
Hürriyet yazarı Ertuğrul Özkök, isim vermeden cenazeye katılmayan Genelkurmay Başkanı Işık Koşaner’e bugünkü yazısında ne mesaj vermeye çalıştı?
SAKIN O CENAZEYE GİTMEYİN
BAKIN köşe yazarı ne yazıyor:
“Tümer için düzenlenecek cenaze töreninde ortaya çıkacak görüntünün ‘Silahlı Kuvvetler 12 Eylül’e sahip çıkıyor’ fikrine yol açmamasını dileyelim.”
Biraz daha zorlasa, “Aman ha bu cenazeye katılmayın” diyecek.
Yani o cenazeye katılmak neredeyse “darbecilikle” eşanlamlı olacak.
Siyaset, hesaplaşma duygusu, rövanşı alma ihtirası artık bu kadar mı gözümüzü döndürdü?
İfadeye çağrıldığı gün ölen bir komutanın cenazesine katılacakları bile tehdit edecek bir noktaya mı geldik?
Geçenlerde bir yazar, onların davetlisi olarak gittiğim bir yemekteki kendi arkadaşlarından hesap soruyordu:
“O adamla aynı masada işiniz ne...”
Geldiğimiz nokta işte budur.
Evli evine, köylü köyüne, herkes kendi siperine...
Artık “cenaze komiserleri”, “yemek masası mühendisleri”, “cemaat muhafızları” hayatımızın normal aktörleri haline geldi.
İşaret parmakları gözümüzün içinde, öfkeyle hesap soruyorlar.
PKK imamları ayırdı; onlar da cenazeleri ve masaları ayırıyorlar.
İş artık, “Silah arkadaşının cenazesine katılma, seni de darbeci ilan ederim” noktasına geldi.
Ben de diyorum ki, eğer bir insan, bir başkasının tehdidine pabuç bırakıp, arkadaşının cenazesine gitmezse, yuh olsun ona.