Ekrem Dumanlı uyardı: 'İkaz-ı ilahi'den ders alın, zulme ortak olmayın!
Ekrem Dumanlı Cadı Avı'ndan bahseden yazısında son günlerde Türkiye'de yaşanan bir dizi felaketin "ilahi ikaz" olduğunu ileri sürdü.
Ekrem Dumanlı, Zaman gazetesindeki köşesinde, Başbakan Erdoğan'ın "Cadı Avı yapacağız" demesinden sonra, hükümete yakın gazetecilerin Gülen Cemaati'ne yönelik karalama kampanyasına başladığını yazdı ve son günlerde Türkiye'de yaşanan bir dizi felaketin "ilahi ikaz" olduğunu ileri sürdü.
İşte Dumanlı'nın iki farklı başlık altında yazdığı ama arka arkaya okununca, "Gülen Cemaatine yapılanlar yüzünden ilahi ikaz geliyor" diye de yorumlanabilecek o yazısından çarpıcı bölümler:
ÇAPSIZ MUHBİRLER, İŞGÜZAR TETİKÇİLER
"Bir ülkenin Başbakan'ı "Cadı avı yapacağız" der de, şakşakçılar boş durur mu hiç? Etrafı çapsız muhbirler, işgüzar tetikçiler işgal etmez mi? Üstelik bunların bir kısmı, kendilerine "gazeteci" diyebilir, "politikacı" kartvizitiyle toplum içinde arz-ı endam edebilirler...
Böyle zamanlarda kimin kimi ispiyonlayacağı, kimin hangi ihbarla rakip gördüğü kişilerin ayağını kaydıracağı bilinmez. Bilinen tek şey vardır: Güç karşısında kayıtsız-şartsız itaat ve tabasbus edenler, göze girmek ve takdir kazanabilmek için önüne geleni "cadı" ilan eder ve güya 'avcılık' yapar. Sonuç? Aslında akıbet pek de meçhul sayılmaz; zira tarihte 'cadı avı'nın finali hap aynı: En uzaktan başlayan mesnetsiz iddialar, en yakın daireye kadar gelir ve delirme hali toplum vicdanını derinden yaralar...
Hükümete militanca destek veren operasyonel bir internet sitesi hafta içinde İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş'ı hedef aldı. Başkan'a tehditler savruldu. Şaşırdınız değil mi? "Kadir Abi'ye de yapılmaz ki bu!" dediğinizi duyar gibiyim. Aslında şaşılacak bir şey yok. Bütün cadı avlarının hazin akıbeti aynıdır; en sadık insanların bile 'cadı' ilan edilmesi. Bizdeki av henüz son aşamaya gelmedi; ama daha şimdiden zulmün bin çeşidine maruz kalmış yüzlerce insan var.
ESKİ ODA TV ÇALIŞANI ŞİMDİ AK PARTİLİ
Malum site, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı'na çemkiriyor ve diyor ki: "Damadı mı? Davası mı?" İddialarına göre damadı Fethullah Gülen Hocaefendi'ye ve Hizmet Hareketi'ne yakınmış. Velev ki yakın diyelim, biri çıkıp demeyecek mi, "Sen kim oluyorsun ki Başkan'ı 'damadı' ile 'davası' arasında tercih yapmaya zorluyorsun?" Mütemadiyen şantaj ve tehdit sınırlarında dolaşan malum sitenin sahibi kim? Eski bir OdaTV çalışanı. Şimdilerde AK Parti safında yer alıyor; üstelik Başbakan'ın damadı ile irtibatı olduğu söylenen bir gazete üzerinden. Yani damat himayesinde damat kellesi isteniyor. İyi de bugün damat bahanesi ile kelle isteyenler yarın evlat vesilesiyle insanları yaftalamayacak mı?
"Cadı avı yapacağız" diye meydanlarda bangır bangır bağırılan bir ülkede, kendini avcı, başkasını av sanan bir sürü hokkabaz türer. Topbaş bu cinnetin ne ilk mağdurudur ne de son. Kısa bir tarama yapın; göreceksiniz ki şu birkaç ay içinde nicelerine "paralelci" suçlaması yapılmış, olmadık isnatlarla insanlar karalanmış, işlerinden güçlerinden edilmiş. Hatta bazen meczup bir iktidar gazete(ci)sinin 'cemaatçi' ilan ettiği kişiye başka bir tetikçi evrak-ı perişan sahip çıktı. Ölçü ne? İhbar, fişleme, yalan dolan...
Kendini avcı sanan nâdân, ne dost tanır ne düşman. O yüzden en deneyimli bürokratlar, hatta bakanlar bile zan altında tutuldu. Bazen partinin en önde gidenleri ile ilgili iddialar dile getirildi. Bu cinnetin iki zararı var: Bir, suçu günahı olmayan kişilere zulmediliyor, onların emeğiyle ekmeğiyle oynanıyor. İkincisi, hiçbir insanî değeri ciddiye almayan bu hoyrat suçlamalar yüzünden birileri "ben değilim" demek için bir sürü saçmalıklar yapmak gerektiğini düşünüyor. Bürokraside ve siyasette böyle bir cambazlığın yolu açıldı ve mürailik her alana sirayet etti. Bir makama gelebilmek için cemaat aleyhine beyanda bulunmak adeta moda oldu. Tabii bir de dünya-ahiret dengesi uçup gidince insanlarda ne insaf kaldı ne vicdan...
Yine de şaşırmamak lazım; zira dünyanın hiçbir ülkesinde hiçbir lider halkın bir bölümü için "cadı avı yapacağız" diyemez. Böyle bir laf pervasızca sarf ediliyorsa ya bu "av" ile ilgili tarihî/siyasî gerçek bilinmiyor; ya da anayasa ve yasalar askıya alındığı için zaten adalet zulüm tacını çoktan kuşanmış.
İKAZ MI GAZAP MI?
Susuzluk, kuraklık, sel felaketi, maden kazası, deprem... Adeta üzerimizde karabulutlar dolaşıyor. Afetler Allah'ın gazabı mıdır diye tartışılıyor. İnançsız bir insan için bu tartışmanın bir anlamı yok. Onlara göre her şey tabii ve tesadüfi. Hiçbir olaya tesadüf gözüyle bakmayan mü'minler için bu tür hadiseler her halükârda ikaz-ı İlahi'dir.
Afetten bizzat mağdur olanları suçlamak yanlıştır... Mümin odur ki her hadiseden sonra kendi nefsini suçlar, umumi bir felaketin gelmemesi için dua eder. Kur'an, sünnet ve İslamî eserlerde tabii afetle gelen uyarılar yüzlerce kere zikredilir ve özellikle insanların günahtan, yöneticilerin zulümden sakınmaları emredilir; çünkü bunlar bela ve musibetlere davetiye çıkarır. Dolayısıyla iman eden her ferdin hadiselerin manevî veçhesine de bakması, ikaz-ı İlahi'den ders çıkarması, zulümden sakınması, zulme ortak olmaması gerekir...
İşte Dumanlı'nın iki farklı başlık altında yazdığı ama arka arkaya okununca, "Gülen Cemaatine yapılanlar yüzünden ilahi ikaz geliyor" diye de yorumlanabilecek o yazısından çarpıcı bölümler:
ÇAPSIZ MUHBİRLER, İŞGÜZAR TETİKÇİLER
"Bir ülkenin Başbakan'ı "Cadı avı yapacağız" der de, şakşakçılar boş durur mu hiç? Etrafı çapsız muhbirler, işgüzar tetikçiler işgal etmez mi? Üstelik bunların bir kısmı, kendilerine "gazeteci" diyebilir, "politikacı" kartvizitiyle toplum içinde arz-ı endam edebilirler...
Böyle zamanlarda kimin kimi ispiyonlayacağı, kimin hangi ihbarla rakip gördüğü kişilerin ayağını kaydıracağı bilinmez. Bilinen tek şey vardır: Güç karşısında kayıtsız-şartsız itaat ve tabasbus edenler, göze girmek ve takdir kazanabilmek için önüne geleni "cadı" ilan eder ve güya 'avcılık' yapar. Sonuç? Aslında akıbet pek de meçhul sayılmaz; zira tarihte 'cadı avı'nın finali hap aynı: En uzaktan başlayan mesnetsiz iddialar, en yakın daireye kadar gelir ve delirme hali toplum vicdanını derinden yaralar...
Hükümete militanca destek veren operasyonel bir internet sitesi hafta içinde İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş'ı hedef aldı. Başkan'a tehditler savruldu. Şaşırdınız değil mi? "Kadir Abi'ye de yapılmaz ki bu!" dediğinizi duyar gibiyim. Aslında şaşılacak bir şey yok. Bütün cadı avlarının hazin akıbeti aynıdır; en sadık insanların bile 'cadı' ilan edilmesi. Bizdeki av henüz son aşamaya gelmedi; ama daha şimdiden zulmün bin çeşidine maruz kalmış yüzlerce insan var.
ESKİ ODA TV ÇALIŞANI ŞİMDİ AK PARTİLİ
Malum site, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı'na çemkiriyor ve diyor ki: "Damadı mı? Davası mı?" İddialarına göre damadı Fethullah Gülen Hocaefendi'ye ve Hizmet Hareketi'ne yakınmış. Velev ki yakın diyelim, biri çıkıp demeyecek mi, "Sen kim oluyorsun ki Başkan'ı 'damadı' ile 'davası' arasında tercih yapmaya zorluyorsun?" Mütemadiyen şantaj ve tehdit sınırlarında dolaşan malum sitenin sahibi kim? Eski bir OdaTV çalışanı. Şimdilerde AK Parti safında yer alıyor; üstelik Başbakan'ın damadı ile irtibatı olduğu söylenen bir gazete üzerinden. Yani damat himayesinde damat kellesi isteniyor. İyi de bugün damat bahanesi ile kelle isteyenler yarın evlat vesilesiyle insanları yaftalamayacak mı?
"Cadı avı yapacağız" diye meydanlarda bangır bangır bağırılan bir ülkede, kendini avcı, başkasını av sanan bir sürü hokkabaz türer. Topbaş bu cinnetin ne ilk mağdurudur ne de son. Kısa bir tarama yapın; göreceksiniz ki şu birkaç ay içinde nicelerine "paralelci" suçlaması yapılmış, olmadık isnatlarla insanlar karalanmış, işlerinden güçlerinden edilmiş. Hatta bazen meczup bir iktidar gazete(ci)sinin 'cemaatçi' ilan ettiği kişiye başka bir tetikçi evrak-ı perişan sahip çıktı. Ölçü ne? İhbar, fişleme, yalan dolan...
Kendini avcı sanan nâdân, ne dost tanır ne düşman. O yüzden en deneyimli bürokratlar, hatta bakanlar bile zan altında tutuldu. Bazen partinin en önde gidenleri ile ilgili iddialar dile getirildi. Bu cinnetin iki zararı var: Bir, suçu günahı olmayan kişilere zulmediliyor, onların emeğiyle ekmeğiyle oynanıyor. İkincisi, hiçbir insanî değeri ciddiye almayan bu hoyrat suçlamalar yüzünden birileri "ben değilim" demek için bir sürü saçmalıklar yapmak gerektiğini düşünüyor. Bürokraside ve siyasette böyle bir cambazlığın yolu açıldı ve mürailik her alana sirayet etti. Bir makama gelebilmek için cemaat aleyhine beyanda bulunmak adeta moda oldu. Tabii bir de dünya-ahiret dengesi uçup gidince insanlarda ne insaf kaldı ne vicdan...
Yine de şaşırmamak lazım; zira dünyanın hiçbir ülkesinde hiçbir lider halkın bir bölümü için "cadı avı yapacağız" diyemez. Böyle bir laf pervasızca sarf ediliyorsa ya bu "av" ile ilgili tarihî/siyasî gerçek bilinmiyor; ya da anayasa ve yasalar askıya alındığı için zaten adalet zulüm tacını çoktan kuşanmış.
İKAZ MI GAZAP MI?
Susuzluk, kuraklık, sel felaketi, maden kazası, deprem... Adeta üzerimizde karabulutlar dolaşıyor. Afetler Allah'ın gazabı mıdır diye tartışılıyor. İnançsız bir insan için bu tartışmanın bir anlamı yok. Onlara göre her şey tabii ve tesadüfi. Hiçbir olaya tesadüf gözüyle bakmayan mü'minler için bu tür hadiseler her halükârda ikaz-ı İlahi'dir.
Afetten bizzat mağdur olanları suçlamak yanlıştır... Mümin odur ki her hadiseden sonra kendi nefsini suçlar, umumi bir felaketin gelmemesi için dua eder. Kur'an, sünnet ve İslamî eserlerde tabii afetle gelen uyarılar yüzlerce kere zikredilir ve özellikle insanların günahtan, yöneticilerin zulümden sakınmaları emredilir; çünkü bunlar bela ve musibetlere davetiye çıkarır. Dolayısıyla iman eden her ferdin hadiselerin manevî veçhesine de bakması, ikaz-ı İlahi'den ders çıkarması, zulümden sakınması, zulme ortak olmaması gerekir...