DUAYEN GAZETECİ ARDAN ZENTÜRK MEDYAYI UYARDI! ''ÖLÜ BİR İNSAN SİZE YANIT VEREMEZ!''
Star yazarı ve duayen televizyoncu Ardan Zentürk, üniversitede gördüğü "haber ahlakı" dersinde anlatılanlardan yola çıkarak Defne Joy Foster konusunda medyaya çağrıda bulundu.
Ölü hakkında konuşmak…
Sanırım, medya mahfelerindeki herkes biliyordur artık, günlük polemiklerin içinde yer alma cesaretim yok…
O iş, gerçekten sinirleri sağlam dostlara ait bir uğraş alanı gibi görünüyor bana…
Belki de…
Meslek yaşantımda bir kaset yayını ile iktidarlar devirecek ölçüde sert iklimlerde yaşadığım için, şimdi bana bir hayli uzak görünüyor bu tür işler…
Neyse…
Bugün…
SABAH Gazetesi yazarı Hıncal Uluç’un yazısını okuyunca…
İnternet yayın organları dahil, medyada yükselen merak eğilimlerini de görünce bir ağabey olarak yazmak ihtiyacını hissettim…
Sene 1986…
Amerika’nın İowa eyaletinin başkenti Des Moines…
Mütevazi bir Amerikan kırsal kenti olarak görünen bu kent, ülkenin önemli üniversitelerinden birine sahiptir: Drake Üniversitesi…
Üniversitenin İletişim Fakültesi’nde ders görüyoruz… O zamanlar, ne televizyoncu olmak gibi bir rotam var, ne de Türkiye’de TRT dışında bir TV yayın organı…
Hocamız Prof.Dr. Hunter…
Dersin konusu, televizyon haber ahlakı…
Doğrudan bana soruyor: “Yerde yatmakta olan bir cesedin görüntüsünü yayınlayamazsın, neden?”
Hazırlıksız yakalanıyorum…Çünkü o yıllarda yazılı basında dış haberler editörü olarak görev yapıyorum ve TV ahlakı ile yakından uzaktan ilgim yok…
Kendimce bazı yanıtlar veriyorum. “Seyirci rahatsız olur”veya “Küçük çocuklar rahatsız olur” gibi…
Prof.Dr. Hunter, kendi sorusunu kendi yanıtlıyor:
“Bu söylediklerinin hiç biri doğru değil tabii ki… Yerde yatan bir ceset, görüntünüzü yayınlayabilir miyim sorunuza yanıt alamayacağınız tek varlıktır. Kendisinden izin alamadığınıza göre, asla yayınlayamaz hatta adını da X olarak vermek zorunda kalırsınız. Ancak, görüntüsünü yayınlama konusunda izin talebinize yanıt verebilen veya izin almadan yayınlamanız halinde sizi mahkemeye vererek hukuk yoluyla hakkını arayabilecek bir “canlı” ve “aklı başında”, kendisine “vasi tayin edilmemiş” bir insanın görüntüsünü yayınlayabilirsiniz. Çocukların görüntüsünü yayınlayabilmeniz ise, çok özel izne tabidir…”
Yayıncılıkta, yaşamını yitirmiş bir insanla ilgili yorum yapma, bu kurala bağlıdır… Ölü bir insan size yanıt veremez, yaşadıklarını anlatamaz, hakkını koruyamaz…
Hakkında yorum yaptığınız şahıs kendini savunma yeteneğine sahip değildir. Çünkü ölmüştür.
Yakınlarının onun hakkını ne ölçüde savunabilecekleri ise ayrı bir soru işaretidir.
Örneğin, merhume Defne Joy Foster’in hakkında yazılanlar üzerine bir açıklama yapma şansı bulunmamaktadır…
O zaman…
Artık aramızda olmayan bir kişinin hele bir de tamamen özel yaşamını ilgilendiren bir konuda yorum yapmak, meselenin orasını-burasını kaşımak meslek ahlakı açısından yanlıştır…
“Ahlaksızlıktır” demeyeceğim ama anladınız siz beni…
Bütün medya kuruluşlarını dikkate davet ediyorum…
Saygılarımla.
Ardan Zentürk
Sanırım, medya mahfelerindeki herkes biliyordur artık, günlük polemiklerin içinde yer alma cesaretim yok…
O iş, gerçekten sinirleri sağlam dostlara ait bir uğraş alanı gibi görünüyor bana…
Belki de…
Meslek yaşantımda bir kaset yayını ile iktidarlar devirecek ölçüde sert iklimlerde yaşadığım için, şimdi bana bir hayli uzak görünüyor bu tür işler…
Neyse…
Bugün…
SABAH Gazetesi yazarı Hıncal Uluç’un yazısını okuyunca…
İnternet yayın organları dahil, medyada yükselen merak eğilimlerini de görünce bir ağabey olarak yazmak ihtiyacını hissettim…
Sene 1986…
Amerika’nın İowa eyaletinin başkenti Des Moines…
Mütevazi bir Amerikan kırsal kenti olarak görünen bu kent, ülkenin önemli üniversitelerinden birine sahiptir: Drake Üniversitesi…
Üniversitenin İletişim Fakültesi’nde ders görüyoruz… O zamanlar, ne televizyoncu olmak gibi bir rotam var, ne de Türkiye’de TRT dışında bir TV yayın organı…
Hocamız Prof.Dr. Hunter…
Dersin konusu, televizyon haber ahlakı…
Doğrudan bana soruyor: “Yerde yatmakta olan bir cesedin görüntüsünü yayınlayamazsın, neden?”
Hazırlıksız yakalanıyorum…Çünkü o yıllarda yazılı basında dış haberler editörü olarak görev yapıyorum ve TV ahlakı ile yakından uzaktan ilgim yok…
Kendimce bazı yanıtlar veriyorum. “Seyirci rahatsız olur”veya “Küçük çocuklar rahatsız olur” gibi…
Prof.Dr. Hunter, kendi sorusunu kendi yanıtlıyor:
“Bu söylediklerinin hiç biri doğru değil tabii ki… Yerde yatan bir ceset, görüntünüzü yayınlayabilir miyim sorunuza yanıt alamayacağınız tek varlıktır. Kendisinden izin alamadığınıza göre, asla yayınlayamaz hatta adını da X olarak vermek zorunda kalırsınız. Ancak, görüntüsünü yayınlama konusunda izin talebinize yanıt verebilen veya izin almadan yayınlamanız halinde sizi mahkemeye vererek hukuk yoluyla hakkını arayabilecek bir “canlı” ve “aklı başında”, kendisine “vasi tayin edilmemiş” bir insanın görüntüsünü yayınlayabilirsiniz. Çocukların görüntüsünü yayınlayabilmeniz ise, çok özel izne tabidir…”
Yayıncılıkta, yaşamını yitirmiş bir insanla ilgili yorum yapma, bu kurala bağlıdır… Ölü bir insan size yanıt veremez, yaşadıklarını anlatamaz, hakkını koruyamaz…
Hakkında yorum yaptığınız şahıs kendini savunma yeteneğine sahip değildir. Çünkü ölmüştür.
Yakınlarının onun hakkını ne ölçüde savunabilecekleri ise ayrı bir soru işaretidir.
Örneğin, merhume Defne Joy Foster’in hakkında yazılanlar üzerine bir açıklama yapma şansı bulunmamaktadır…
O zaman…
Artık aramızda olmayan bir kişinin hele bir de tamamen özel yaşamını ilgilendiren bir konuda yorum yapmak, meselenin orasını-burasını kaşımak meslek ahlakı açısından yanlıştır…
“Ahlaksızlıktır” demeyeceğim ama anladınız siz beni…
Bütün medya kuruluşlarını dikkate davet ediyorum…
Saygılarımla.
Ardan Zentürk