ÇAĞDAŞ ULUS'A 'DEMİR TABUTTAKİ MANEVİ ANNESİ'NDEN MEKTUP!
"İşte Sevgili Çağdaş, birileri de Türkiye için tarih yapıyor ama çirkin-kara bir tarih..."
Çağdaş’a, ‘demir tabuttaki manevi annesi’nden mektup!
İki ay kadar önceydi. Oda TV davasının tek tutuklu kadın sanığı Müyesser Yıldız’dan aldığım bir mektubu yayınlamıştım bu sütunlarda...
“Üşüyorum” diyordu...
Onlarca kadın okurum bu mektuptan sonra hırka, kazak, çorap, eldiven örüp gönderdi... Ulaştı mı bilmiyorum.
Geçen pazar günü de bizim gazetenin “terörist” (!) muhabiri Çağdaş’tan gelen mektuptaydı sıra: O da güneşe nasıl hasret kaldığını anlatıyordu uzun uzun...
Bugün ise; birbirlerini hiç tanımayan bu iki kişi arasındaki “anne-oğul” sıcaklığını yansıtan bir mektup okuyacaksınız...
Müyesser Yıldız, Çağdaş’ın mektubunu okumuş ve anne yüreğinin paniğiyle kaleme kâğıda sarılmış:
***
“Sevgili Mustafa Mutlu eliyle
Oğlum Çağdaş’a...
Sana oğlum dediğim için lütfen rahatsız olma. Hemen hemen oğlumla aynı yaştasın ve neler hissettiğini çift taraflı; hem bir ‘terörist’ hem de bir ‘oğul’ adına çok ama çok iyi anlıyorum.
Güneşi, yeşili ben de çok özlüyorum. Ama inanır mısın son aylarda kara kışın devam etmesi için dua ediyorum. Gerekirse güneşi aylarca, hatta yıllarca görmeyelim, yeter ki ülkemiz pis, kirli bir savaşa sürüklenmesin.
Ne mi söylemek istiyorum?
Kış uzadıkça, birilerinin Suriye-İran planı da gecikecek...
Biliyorlar ki kış ortasında bir müdahalede İran-Rusya vanaları kapatacak, Türk milleti donacak ve nihayet ‘titreyip’ kendine dönecek.
Onlar da güneşi özlediği, beklediği için, ben özlemiyorum!
Sevgili oğlum.
Annenin ‘Çıkınca gazeteciliği bırak’ tavsiyesine gelince; normaldir, haklıdır, saygıdeğer bir arzudur.
Ama biz gazeteciyiz ve başka da bir iş yapamayız. Şunu bil: Ben Silivri’ye tıkıldıktan sonra ailem de ‘Ne olur, bari burada yazma, biraz ara ver’ dedi. Olmadı. Hasta anacığımın da böyle söylemeye çalıştığını ilettiler. Olmadı. Silivri’ye tıkılmamdan sadece dört ay önce vefat etmiş babama sığınıp, ‘Rüyamızda gördük, yazmasın diyor’ dediler. Biliyorum; benim iyiliğim için istiyorlar. Sanıyorlar ki ‘uslu çocuk’ olursam, esaret sona erecek.
Oysa bu sen-ben meselesi değil ki... Geçenlerde Cumhurbaşkanı Gül Tunus Parlamentosu’nda konuşurken, ‘Tarih yazmıyor, tarih yapıyorsunuz’ dedi. İşte Sevgili Çağdaş, birileri de Türkiye için tarih yapıyor ama çirkin-kara bir tarih... Bizim görevimiz de burada başlıyor: O kara yazgıyı, kara oyunu bozmalı, onların istediği değil, milletimizin istediği tarihi yazmalı!
Sevgili Çağdaş...
Moralini hiç ama hiç bozma. İnan geçecek; zulmün abad olduğu nerede görülmüş?
Haklı, güçlü ve onurlu olan biziz, zalimler değil.
Moralli ol ve ailene de moral ver.
Onlara yaşattığın-yaşatacağın gurur ve onur her özlemin üzerindedir.
Gözlerinden öpüyorum sevgili oğlum.
Demir tabuttan kucak dolusu sevgiler.
L-8 Cezaevi, C-5 Koğuşu- Silivri
Müyesser Yıldız
Oda TV “teröristi”
12 Mart 2012-03-15
Saat 08: 40
Not: Sevgili Çağdaş... Bizim Oda TV davasında da senin gibi genç arkadaşlar var. Son duruşmada hâkime şunu söyledim: ‘Tamam; gerçekçi olmak durumundayız. Birileri illa ki bizim yatmamızı istiyor. Kabul, biz ipotek kalalım, şu genç arkadaşları bırakın ne olur...’ Ama ne fayda; duymadılar, görmediler, anlamadılar. Hasılı hepimiz ‘ipotek’iz...”
Mustafa MUTLU / VATAN