"11 YAŞIMDAN BERİ MEMELERİMİN BÜYÜMESİNİ BEKLİYORUM!.. EVET, BEN KÜÇÜK MEMELİ BİR KADINIM!.."
Hangi köşe yazarı bugün köşesinde küçük olan güğüslerinden dert yandı? İşte o yazı ve yazar?
Olmuyor!
Evet, ben küçük memeli bir kadınım.
Göğüs uçlarım baş gösterip "Heeey! Bak artık büyüyoruz!" dedikleri günden beri "büyümelerini" bekliyorum.
Üzerlerine annanem hamam tası kapattı.
Olmadı...
Ben kendim leğen kapattım.
O da işe yaramadı!
Oysa tüm arkadaşlarımın memeleri, annaneleri tas kapatmadan dolgunlaşmıştı.
Bana onca yıldır anlatılan tüm hikayelere, kehanetlere, batıl inançlara kulak kabartıp her seferinde inandım. Denilenleri harfiyen yaptım.
Dediler ki; "Yonca çok zayıfsın. Acık kilo al farkı göreceksin!"
Dediler ki, "Daha gençsin, yaşın ilerledikçe, serpilip gelişeceksin."
Dediler ki; "Amaaan, zamanında benim de böyleydi, doğumdan sonra bir büyüdüler, bir daha kimse küçültemedi!".
Di di di di!...
Oysa ben ne zaman kilo alsam hep başka yerlerim irileşti, beklenen mucize yine gerçekleşmedi.
Yaşım ilerledi, üst takımlar inatla "gık" demedi.
Durum bir kabus gibiydi.
Eşim içinse, bu asla sorun edilecek bir konu bile değildi.
O, iki küçük memenin arasında bir yerlerde pıt pıt atan kalbimin sesiyle, daha çok ilgiliydi.
Aradan yıllar geçti.
Memelerimin değerini bana en güzel şekilde öğreten, iki çocuğum dünyaya geldi. "Bunlardan süt bile çıkmaz!" dedikleri memeler, sütle dolup bebeklerimi besledi.
Ama, bu "süt büyüsü" de uzun sürmedi.
Süt bitti memeler geri gitti, bir daha geri gelmedi. Benim de özlemle resimlere bakmaktan içim tükendi.
Gel zaman git zaman Yonca büyüdükçe;
Kendinden daha az şikayet eden, bedensel özelliklerine kafayı takmaktansa, olana şükretmeyi bilen, kendi bedeninden utanmak yerine zevk almayı becerebilen bir kadın olmayı öğrendi.
Küçük memelerin de büyük mutluluklara kadir olduğunu, arkadaşı memelerini kansere hibe edince, yüzü kızararak öğrendi.
Memelerine, küçük ya da büyük, sağlıklı oldukları için şükredip
Teşekkür etmeye karar verdi.
İşi yeri geldiğinde espriye vurup, "Allah nazardan saklasın!" deyip millet tahtaya vururken, Yonca göğsüne "bam bam!" demeyi o gün bugün alışkanlık edindi.
"Memeleriniz küçükmüş büyükmüş utanmayın.
Kendinizi olduğunuz gibi sevin!" demeyi ise...
Görev bildi!
Yonca
"minyatür"
Küçük Memeli Kadınlar Birliği (KaMeKaBe) hakkında dip not:
Küçük Memeli Kadınlar Birliği kurasım varDI.
Kurdum!
Bu konuda "kadın-erkek" hepimizin söyleyecek elbet bir fikri vardır. www.hurriyet.com.tr de Benim Sayfam´ da grup kurdum
http://benimsayfam.hurriyet.com.tr/gruplar/kamekabe linkine tıklayın, katılın. İçinizde ne var ne yok dökün oraya, rahatlayın! Küçük memeli olmanın dezavantajı nedir, avantajı nelerdir anlatın. Gülünecek halimize ağlayıp ağlanacak halimize gülüp tartışalım.
Yonca TOKBAŞ - Hürriyet/Kelebek