Ahmet Kekeç dün çirkin dediği Cumhuriyet yazarını bugün savundu!

Star gazetei yazar Ahmet Kekeç, köşesinde daha önce hakkında ağır yazılar kaleme aldığı Cumhuriyet yazarı Işık Kansu'nun 37 yıldır çalıştığı gazetesinden kovulması üzerine ilginç bir yazı kaleme aldı.

Işık Kansu'nun babası Ceyhun Atuf Kansu'nun iyi niyetle biriktirdiklerine sahip çıkmadığını, daha önce Işık Kansu’ya çakan bir yazı dahi yazdığını, ancak "Charlie Hebdo’nun ifade özgürlüğünü savunan ve bu uğurda provokatif eylemlere bile imza atan" Cumhuriyet'in, "kendi yazarına ifade özgürlüğünü çok gördüğünü" ileri süren Kekeç, Kansu'nun kovulma nedeninin Cemaate yönelik eleştirleri dile getirmesi olduğunu da iddia etti.
İşte Kekeç'in yazısından çarpıcı bölümler:

BABASININ İYİ NİYETLE BİRİKTİRDİKLERİNE ÖZENLİ DAVRANMAYAN OĞUL
Işık Kansu imzası, Ahmet Altan’la giriştiği dalaşmadan sonra dikkatimi çekmişti. Cumhuriyet gazetesinde bu ismi görüyordum ama “yazarlarım” arasında bulunmadığı için okumadan geçiyordum.
Bir yazısında, Ahmet Altan’ın, “Eğer Atatürk diktatörse, ben niye onun diktatör olduğunu yazamıyorum? Bazı tanımlamalar ille de Atatürk’e hakaret anlamı taşımaz” sözlerini eleştiriyor, eleştiri sınırlarının da ötesine geçerek birtakım ayıp ithamlarda bulunuyordu; “Ne yapacaksın, durum bu. Bir hıyarağasına da ‘hıyarağası’ diyemiyorsun işte...” gibilerden.
İşte bu yazısıyla tanıdım Işık Kansu’yu.
Sonra, Hekim-Şair Ceyhun Atuf Kansu’nun oğlu olduğunu öğrendim.
Üzüldüm...
Rahmetli Ceyhun Atuf Kansu, şiirlerini beğenirsiniz beğenmezsiniz (ben bazı şiirini beğeniyorum; “dünyanın bütün çiçekleri” ifadesi ne hoştur), rikkat sahibi bir insandı. Kemalist ve aydınlanmacıydı. Hekimliğine ideolojik işlev yükler, ötekini “tedip öznesi” olarak görürdü ama iyi bir insandı. En azından ben öyle biliyorum.
Hangi cumhuriyet aydını öyle değildi ki? Kaçı kendisini “büyük sorumlulukların insanı” olarak görmemişti? Böyleydi bu adamlar. Ülküleriyle insanı boğarlardı ama iyi niyetliydiler. İyi niyetli olduklarına “imanla” bağlanmışlardı.
Niye mi üzüldüm?
Işık Kansu, böyle bir adamın oğluydu ve babasının biriktirdiklerine karşı özenli davranmıyordu. Buna üzüldüm. Üzüntümü de bu köşede paylaştım. Hadi daha açık söyleyeyim, Işık Kansu’ya çakan bir yazı yazdım.

BU KADAR ÇİRKİN OLMAYI NASIL BAŞARIYORSUN IŞIK KANSU
Bir “umutsuz vaka” görüntüsü verdiği için de, “Git, sözlüklere bak. Diktatör nedir, kime denir, öğren... Biraz Mango, biraz Ortaylı, biraz Koçak karıştır!” telkinlerinin işe yaramayacağını ekledim.
Işık Kansu’ya söylenebilecek tek şey şuydu: “Bu kadar çirkin olmayı nasıl başarıyorsunuz?”

NEREDEN NEREYE?
Dün bunları söylüyordum, bugün de “çirkinliklerle” malul Işık Kansu’yu savunuyorum. Nerden nereye?
Konuyu biliyorsunuz...
Mustafa Kemal’in isim babalığını yaptığı Cumhuriyet gazetesi, saldırıya uğrayan Charlie Hebdo dergisiyle dayanışmak ve ifade özgürlüğünü savunmak adına, provokatif bir eyleme imza attı. Söz konusu derginin bazı sayfalarını, Peygamberimiz hakkındaki çirkin karikatürleri ketmederek, “ilave” olarak verdi. Gazetenin iki köşe yazarı, Hikmet Çetinkaya ve Ceyda Karan bu özeni göstermediler, derginin kapağında yer alan çirkin karikatürleri köşelerine taşıdılar.
Işık Kansu, bu durumu eleştiren bir yazı yazdı ve yazılarına bir süreliğine ara verdiğini (yani izne ayrıldığını) açıkladı. “Ben Çarli değilim” diye eklemeyi de ihmal etmedi tabii.

BEN ÇARLİ DEĞİLİM DEDİ DİYE DEĞİL...
Dün itibariyle öğreniyoruz ki, Cumhuriyet gazetesi, “Ben Çarli değilim” diyen Işık Kansu’nun yazarlığına son vermiş. Yani, Charlie Hebdo’nun ifade özgürlüğünü savunan ve bu uğurda provokatif eylemlere bile imza atan gazete, kendi yazarına ifade özgürlüğünü çok görmüş.
İstihbar ettiğimiz kadarıyla, Işık Kansu, izin dönüşü yazısını yazıp gazeteye gönderiyor. Yazı yayınlanmıyor. İki gün sonra aynı yazıyı tekrar gönderiyor. Yine yayınlanmıyor. Arkasından, “Yazarlığınıza son verilmiştir” şeklinde bir tebligat alıyor.
Işık Kansu’nun yayınlanmayan yazısı dün internete düştü.
Hayır, yazı Charlie Hebdo olayıyla ilgili değil.
Işık Kansu, Emekli Emniyet İstihbarat Müdürü Sabri Uzun’un “İN” adlı kitabından yola çıkarak Gülen cemaatini eleştiriyor. Bu da yazarlığının sonu oluyor.
Şaka gibi...
Peygamberimize küfredenlerin ifade özgürlüğü için canhıraş mücadele et, paralel savcılara mikrofon uzatıp “aklanma” imkânı tanı, ama Gülen cemaatine laf söyleyen yazarının ipini çek.
Şaka gibi bile değil...