Depremin olduğu gün saat 6'ya doğru benim telefonum çaldı. Ben telefonumu genelde açık bırakırım. Çünkü uygunsuz saatte çaldıysa ya çocuklar ya da deprem olmuştur.
Gazeteciler beni aramaz o saatte. Ben kalktım o saatte baktım beni Whatsapp'tan biri görüntülü arıyor. Bir hanım gördüm. Önce tam anlamadım.
Loş bir ışıkta saç baş karışık. Tam görünmüyor da bir baktım yanında da bir kız çocuğu var, kızı...
"Hocam bizi kurtar" diyor. Yani düşünün o sabah ben mübalasız 4 5 saat ağladım.
